Maximiliaan Derawijde
Wie ben iK?
Op 21 maart 1977 geboren in een gehucht bij Mechelen, groeide de latere Maximiliaan Derawijde op
samen met zijn ouders (en drie jaar + 12 dagen na dato, zijn kleine broer). Want ook ouders groeien
na een geboorte mee op met hun kind. Dit leidde via een zegetocht langs twéé (!) verschillende scholen, tot het diploma
van het algemeen secundair onderwijs. Het krediet van Maximiliaan bleek opgebruikt, en na twee zwalpende jaren zonder drank en -vooral-
zonder vrouwen, maar met een kot, keerde hij terug naar het ouderlijk huis, van waaruit een nieuwe veroveringstocht begon.
Drie jaar later mocht Maximiliaan zich gediplomeerd maatschappelijk accident noemen. Tijdens die drie jaar rijpte bij hem het plan om zich toe te leggen op de menselijke kennis. Wat kunnen wij weten, wat kunnen wij doen, en wat mogen wij hopen... deze vragen in de allerbeste Kantiaanse traditie waren nu Max' leidraad. Maatschappelijk werk achter zich latend, ging Maximiliaan zich richten op het filosofische aspect van de mens. De RUG verwelkomde hem met open armen. Ze konden elke euro gebruiken.
In de tussentijd bleek een witte dame Maximiliaan wel te zien zitten. Na een paar vonken in de gietende regen op een zompige wei in Werchter, waar R.E.M. de zwarte hemel een beetje roze kleurde, bleek een relatie wel bij de mogelijkheden van Maximiliaan te passen. En zoals de grote meerderheid van de mannelijke-biseksuele-lesbische bevolking die de geneugten van het vrouwelijke mochten smaken, zwichtte Maximiliaan ook na een paar jaar en volgde hij zijn dame naar haar woonst. Toen bleken er al snel enkele praktische probleempjes op te duiken. Van liefde alleen kan men niet leven, dus ging Maximiliaan snel op zoek naar een halftime job. Snel gevonden, begon hij als accident te werken met dove jongeren. Ze zijn er nog steeds niet goed van.
Ondanks de totale reductie van zijn vrije tijd, bleven Maximiliaans hersenen op volle toeren werken. Verschillende prutswerken van zijn hand zagen het levenslicht, sommige iets meer pruts dan andere. Ook een thesis begon vorm te krijgen, met het zoeken naar antwoorden op bio-ethische vragen rond pasgeborenen. Maximiliaans leven werd steeds meer de moeite waard. En op een dag ging er een lichtje branden: waarom geen website in elkaar prutsen waar hij zijn ideeën kwijt kon?
Een hele tijd later kwamen er nieuwe wolken voorbijdrijven, en Maximiliaan ging met die wolken mee, richting nieuwe horizonten. Een nieuwe relatie zag het levenslicht... heel pril, met een schoonheid uit Limbabwe... back
Drie jaar later mocht Maximiliaan zich gediplomeerd maatschappelijk accident noemen. Tijdens die drie jaar rijpte bij hem het plan om zich toe te leggen op de menselijke kennis. Wat kunnen wij weten, wat kunnen wij doen, en wat mogen wij hopen... deze vragen in de allerbeste Kantiaanse traditie waren nu Max' leidraad. Maatschappelijk werk achter zich latend, ging Maximiliaan zich richten op het filosofische aspect van de mens. De RUG verwelkomde hem met open armen. Ze konden elke euro gebruiken.
In de tussentijd bleek een witte dame Maximiliaan wel te zien zitten. Na een paar vonken in de gietende regen op een zompige wei in Werchter, waar R.E.M. de zwarte hemel een beetje roze kleurde, bleek een relatie wel bij de mogelijkheden van Maximiliaan te passen. En zoals de grote meerderheid van de mannelijke-biseksuele-lesbische bevolking die de geneugten van het vrouwelijke mochten smaken, zwichtte Maximiliaan ook na een paar jaar en volgde hij zijn dame naar haar woonst. Toen bleken er al snel enkele praktische probleempjes op te duiken. Van liefde alleen kan men niet leven, dus ging Maximiliaan snel op zoek naar een halftime job. Snel gevonden, begon hij als accident te werken met dove jongeren. Ze zijn er nog steeds niet goed van.
Ondanks de totale reductie van zijn vrije tijd, bleven Maximiliaans hersenen op volle toeren werken. Verschillende prutswerken van zijn hand zagen het levenslicht, sommige iets meer pruts dan andere. Ook een thesis begon vorm te krijgen, met het zoeken naar antwoorden op bio-ethische vragen rond pasgeborenen. Maximiliaans leven werd steeds meer de moeite waard. En op een dag ging er een lichtje branden: waarom geen website in elkaar prutsen waar hij zijn ideeën kwijt kon?
Een hele tijd later kwamen er nieuwe wolken voorbijdrijven, en Maximiliaan ging met die wolken mee, richting nieuwe horizonten. Een nieuwe relatie zag het levenslicht... heel pril, met een schoonheid uit Limbabwe... back
© 2003
Maximiliaan Derawijde