Genesis - Willie Verhegghe
De tijd lost vele raadsels op,
zo ook dit laaiend lichaamslabyrint
dat ik voor mezelf heb in elkaar gevrijd
en waarmee jij mij blijft behagen.
Ik tracht je met mijn vingers te vernieuwen,
tast elke nacht de vele vormen af
die in de muur van mijn geheugen staan gegrift
want steeds weer dat heilig feest van strelen
en een beetje bijna sterven in je weelde,
de honger ook die uit mijn driften geeuwt
wanneer ik naar je kijk en denk:
dit is mijn hemel, ik hoef niet dood te gaan
om heilig en een beetje god te zijn.
Jij hebt mij gemaakt tot de man die ik nu ben.
Uit: Volhart (2002)