© 2003 Maximiliaan Derawijde



Ochtendnat

Ik sta bij jou bijzonder in de schuld
sinds ik de liefde voelde die ik was verloren
net zoals mijn diepgaand ongeduld
plaats had geruimd voor diepe berusting


Mijn muze is niet meer, in plaats daarvan
krijg ik emotie en zoete passiebroden
die mij willen voeden, mijn hongersnoden
en jouw hartstocht heeft mij compleet aangerand


Sindsdien adem ik niet en slaap ik niet
ik droom mij elke avond in het ochtendnat
wanneer mijn lichaam mijn semen heeft weggeschoten
en morgen zonder twijfel ook opnieuw verschiet.


Dan droom ik je kleren en je huid
en ook de minnares tussen je benen
We zitten tot den treure in dezelfde schuit
kunnen wij elkaar ons lichaam niet ontlenen?


back